5 زمینه ای که اینترنت اشیا و هوش مصنوعی شیلات و آبزی پروری را تغییر می دهند

5 زمینه ای که اینترنت اشیا و هوش مصنوعی شیلات و آبزی پروری را تغییر می دهند

در سطح جهانی، مزارع ماهیگیری وحشی، دریایی و زمینی از فناوری اینترنت اشیا و هوش مصنوعی بهره می برند. این فناوری‌ها به حفاظت از امنیت غذایی جهانی کمک می‌کنند و از اقتصادی بودن و پایدار بودن شیوه‌ها اطمینان می‌دهند. در اینجا پنج راه معرفی خواهد شد که اینترنت اشیا باعث تغییر در صنعت پرورش ماهی می شود:

1.  صید بیش از ماهی

تضمین پایداری ذخایر ماهی‌های وحشی و غذاهای دریایی ما بسیار مهم است و تنظیم‌کننده‌ها اکنون داده‌هایی از تصاویر ماهواره‌ای، همراه با پهپاد، دستگاه‌های IoT در داخل کشتی یا زیر آب دارند.

این داده‌ها را می‌توان جمع‌آوری کرد و برای نظارت بر صید، موقعیت کشتی‌ها و اجرای شیوه‌های ماهیگیری پایدار استفاده کرد. شرکت های بزرگ ماهیگیری می توانند از داده های مشابه برای کمک به ردیابی و شفافیت زنجیره‌ی تامین استفاده کنند. در نهایت به مصرف کننده نهایی کمک می کند تا هنگام تصمیم گیری برای خرید هوشیارتر باشد.

2. ماهیگیری دقیق

تکنولوژی اینترنت اشیا و هوش مصنوعی به شیلات کمک می‌کنند تا بینش‌هایی را برای بهینه‌سازی مکان و زمان ماهیگیری، همراه با حسگرهایی که ماهی و اندازه صید را تشخیص می‌دهند و دوربین‌های داخلی که به مرتب‌سازی صید کمک می‌کنند، ارائه کنند.

این داده ها همچنین می تواند به صنعت ماهیگیری وحشی کمک کند تا هزینه های عملیاتی خود را بهبود بخشد، با بینش هایی برای کاهش مصرف سوخت و بهینه سازی نگهداری ناوگان با استفاده از تعمیر و نگهداری پیش بینی کننده هوش مصنوعی.

مک کینزی گزارش داده است که اگر شرکت های ماهیگیری در مقیاس بزرگ در سراسر جهان از این مدل استفاده کنند، می توانند هزینه های عملیاتی سالانه خود را تا حدود 11 میلیارد دلار کاهش دهند.

3. بهداشت و رفاه

اطمینان از سلامت و رفاه مزارع پرورش ماهی ضروری است، زیرا کاهش کیفیت آب یا شیوع بیماری (مانند شپش ماهی) می تواند فاجعه بار باشد. تشخیص زودهنگام می تواند به پرورش دهندگان کمک کند تا قبل از شیوع بیماری مداخله کنند و از ایجاد مشکل جلوگیری کنند.

حسگرهای اینترنت اشیا می‌توانند داده‌هایی را در مورد رفتار ماهی، شرایط آب و فیزیولوژی به مزارع ماهی هوشمند ارائه دهند، که می‌توانند مدل‌های هوش مصنوعی را برای تشخیص زودهنگام شرایط کمتر از حد کافی تولید کنند.

4. بهینه سازی تغذیه ماهی ها

با توجه به اینکه خوراک بخش زیادی از هزینه های عملیاتی را به خود اختصاص می دهد و تغذیه کم و بیش بر سلامت و اندازه ماهی و کیفیت آب تأثیر منفی می گذارد، بهینه سازی تغذیه می تواند منجر به صرفه جویی و مزایای قابل توجهی شود.

بسیاری از مزارع پرورش ماهی هوشمند از فیدرهایی استفاده می‌کنند که به ارتعاش و سیگنال‌های صوتی متکی هستند، مانند efishery که به تغذیه دقیق‌تر کمک می‌کند.

استفاده از فناوری در مدیریت آبزی پروری همچنین باعث بهبود کارایی و کاهش نیاز به نیروی انسانی می شود که برای مزارع دریایی دورافتاده مزایای مالی و ایمنی زیادی دارد.

5. بهینه سازی برداشت و صید

استفاده از داده‌ها برای مدل‌سازی تولید مثل، رشد و بلوغ یک گونه همراه با داده‌های زنده می‌تواند به بهینه‌سازی پرورش کمک کند و به پرورش دهندگان در برنامه‌ریزی برای زمان بهینه برداشت کمک کند.

می‌توان مدل‌های پیچیده‌ای را برای برنامه‌ریزی برداشت براساس اندازه ماهی، مرگ‌ومیر پیش‌بینی‌شده و قیمت فعلی بازار ایجاد کرد تا به بازدهی ممتاز کمک کند. همگرایی فناوری اینترنت اشیا و هوش مصنوعی به صنایع شیلات و آبزی پروری در سطح عملیاتی کمک می کند تا پایدارتر و کارآمدتر شوند.

همانطور که شرکت‌های بیشتری از فناوری استفاده می‌کنند و تجزیه و تحلیل‌های پیشرفته و هوش مصنوعی را در داخل این مقیاس جای می‌دهند، شاهد ظهور صنعت هوشمندتر و انعطاف‌پذیرتر خواهیم بود، صنعتی که می‌تواند به ثبات در تامین مواد غذایی جهان کمک کند.